Ευχαριστία Ποταμίων στον γιατρο Λεωνιδη Κατσαΐτη για την βοηθεια του στα χρονια της χολερας στο Ληξουρι και Δωρικο Ψηφισμα Βρυκουντας 2-1 αιωνας πΧ

 

Γεννηθηκε το 1823 και πεθανε το 1913 . Aποφοιτησε το 1845 απο το Πανεπιστημιο  της Πιζα στις 22 Δεκεμβριου σε ηλικα 22 χρονων.

 

 

 

Ο ταφος του προπαπου μου στο Αργοστολι.

 

 To 2007 επεσε ενα μεγάλο κυπαρίσι που φαινεται πισω απο τον σταυρο σε γειτονικο μνημα και εκανε σοβαρες ζημιες σε  καποια μνηματα αναμεσα στα οποια και του Λεωνιδη Κατσαΐτη. Εσπασαν τα καγκελα απο σφυρυλατο σιδερο και γκρεμιστηκε η επιτυμβια στηλη που ειναι μαλιστα χαρακτηρισμενη απο την αρχαιολογικη υπηρεσια.

 

Οι ζημιες αποκατασταθηκαν με εξοδα των απογονων της οικογενειας του το 2016 

 

Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλιο Γιατροι και Ιατρικη της Κεφαλλονιας του Γερασιμου Πεντογαλου

 

 

Από τον ιδιο και το χρονικο της χολερας του 1850.Η δραση του παπου μου πεντε χρονια μετα την αποφοιτηση του και σε ηλικια 27 χρονων.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στο Βρετανικό Μουσείο βρίσκεται μία από τις σημαντικότερες επιγραφές της Καρπάθου, γνωστή ως «Δωρικό Ψήφισμα». Πρόκειται για τιμητικό του 2^ου-1^ου π. Χ.αι., γραμμένο στη δωρική διάλεκτο, με το οποίο ο δήμος των Βρυκουντίων τιμά το Μηνόκριτο, γιο του Μητροδώρου, από τη Σάμο, για τις υπηρεσίες που προσέφερε ως δημόσιος γιατρός στη Βρυκούντα για περισσότερα από είκοσι έτη. Ο Μηνόκριτος, αφιλοκερδώς και με ιδιαίτερο ζήλο, θεράπευε τόσο τους πολίτες της Βρυκούντας όσο και τους ξένους που κατοικούσαν στην περιοχή της και έσωσε πολλούς απ’ αυτούς κατά τη διάρκεια επιδημικής νόσου. Το ψήφισμα όπως αναφέρεται στην επιγραφή, χαράχτηκε σε λίθινη στήλη, η οποία τοποθετήθηκε στο ιερό του Ποσειδώνος Πορθμίου, διασώζοντας ως τις μέρες μας μια πτυχή της κοινωνικής ζωής της  Βρυκούντας και τη φήμη του Μηνόκριτου